بررسی قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی و ساختار 4- فنیل آمینو 3- پنتن 2- اون و 3-آنیلینو-1-فنیل-2-بوتن-1-اون با استفاده از داده های dft و طیف سنجی

ساختار مولکولی، تجزیه و تحلیل تاتومری و کنفورمرهای مختلف مولکول های 4- فنیل آمینو 3- پنتن 2- اون (phapo) و 3-آنیلینو-1-فنیل-2-بوتن-1-اون (aphbo) و مشتقات آن ها (با استخلاف های کلر، متیل و متوکسی در موقعیت پار ای حلقه فنیل) توسط روش تابعی چگالی (dft) با توابع پایه مختلف بررسی شد. از میان کنفورمرها و تاتومرهای مولکول های phapo و aphbo و مشتقات آن ها 12 فرم در حالت آمینی و انولی دارای پیوند هیدروژنی درون مولکولی اند و تنها 4 فرم از آن ها پایدارند و قدرت پیوند هیدروژنی پایدارترین این کنفورمرها با 4- آمینو 3- پنتن 2- اون (apo) مقایسه شده اند. نتایج حاصله از محاسبات نظری و نتایج طیف سنجی نشان می دهد که قدرت پیوند هیدروژنی phapo بین apo و aphbo می باشد. در حالیکه استخلاف های کلر، متیل و متوکسی تاثیر زیادی بر قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکول این ترکیبات ندارد. مطالعه hnmr1 نشان می دهد که aphbo عمدتاً به فرم آمینی و کمی به فرم انولی می باشد. نتایج حاصل از محاسبات نظری و نتایج طیف سنجی نشان می دهد که قدرت پیوند هیدروژنی درون مولکولی در فرم آمینی کمتر از فرم انولی می باشد.طیف های دینامیک nmr ترکیب meaphbo(1-فنیل-3-(4-تولوییدینو)-2-بوتن-1-اون) مورد بررسی قرار گرفت. مطابق با نتایج حاصل ?g‡ حدود 61 کیلو ژول بر مول بدست آمد. نتایج nmr در دماهای مختلف نشان می دهد که در دماهای بالای 323 درجه کلوین (c50+) فرم انولی باید به فرم آمینی تبدیل شود.